Watch the Whale
Door: Richard
Blijf op de hoogte en volg Richard
08 Februari 2008 | Nieuw Zeeland, Kaikoura
Ik weet niet hoe het zit met de aandacht in Nederland, maar op dit moment is Japan weer bezig met zijn jaarlijkse "wetenschappelijk onderzoek" actie. Lees: het gewetenloos afschieten van walvissen voor de consumptie. Vanochtend in de krant nog een grote foto van een moeder en kalf die het schip in werden getakeld. En dat op de dag dat ik zelf op zoek ben gegaan naar walvissen in Kaikoura.
De sensatie is onbeschrijfelijk wanneer je er een ziet. Er zitten er een paar hier in de omgeving van Kaikoura en de Maori's die er vroeger op jaagten gebruiken nu de kennis om ze te spotten en aan touristen te laten zien. Dus op een catamaran en de zee op die aardig ruw was. Uiteindelijk bleek dat wij de laatste tour van de dag waren en dat de rest gecancelled was.
Maar goed, eerst met 45 km/h de zee op naar het gedeelte waar de zee een kilometer diep is. En dat was slechts 10 minuten varen. Daar even rondgevaren en toen snel weg, aangezien ze hem gespot hadden. Het dek op toen we er waren. Vanaf het bootje zie je alleen een klein deel van de walvis en je ziet hem ademenen. Maar toch is het speciaal, vooral wanneer ze duiken en de staart mooi naar boven komt. Heb daar 2 hele mooie foto's kunnen maken.
Nu begrijp ik de woede van Greenpeace ook veel beter. Het zijn hele mooie zoogdieren, ook al waren deze nog klein (slechts 18 meter). En aangezien de populatie al zo bedreigt wordt is het van belang dat Japan zo snel mogelijk stopt met haar vangsten. Gelukkig zijn Australie en Nieuw Zeeland de diplomatieke druk steeds meer aan het verhogen en hopelijk heeft dat snel effect (ik ga nog net niet vloeken Jesse ;))
Voor de rest was het "van de krekel in de zandvlieg, maar toch wel leuke week"-week. Wat bedoel ik hiermee?
Ik was eerst gaan wandelen in de Aororo Goldfields, waar ze (je raadt het al) ooit goud hebben gewonnen. Ik hoorde al dat er veel krekels zaten, maar ik had niet verwacht dat ze continue op mij in zouden vliegen wanneer je langs ze liep. Werkelijk een hel was het en ik was blij dat ik weer terug bij de auto was.
De dag daarna richting de Nelson Lakes gereden. De eerste vraag daar: heb je insectafweermiddel bij je? Gelukkig wel, want de zandvliegen zaten overal. De beet op zich is niet het probleem, maar de jeuk 20 minuten later. Erg, erg, een erge muggenbeet valt er in het niets bij (ik kijk nu al uit naar Milford Sound, waar de meest aggressieve zitten). Maar wel een geweldig mooie wandeling rondom Lake Rotoiti gemaakt (8 uur).
En toen langzaam afzakken naar Hammer Springs. Onderweg 2 Duitsers opgepikt die stonden te liften. Zij bleek een proffesionele fotografe te zijn en heb ik dus mijn camera aan haar gegeven. En terwijl ik reed, hing zij soms half uit de auto om foto's te maken. Moet een grappig gezicht zijn geweest voor de andere weggebruikers.
In Hammer Springs ben ik wezen mountainbiken (incl 2 lekke banden en slechts voor 1 reparatie, grrrr) en aan het einde van de middag weer heerlijk naar het spa om te ontspannen. Heerlijk zo relaxen.
Hopelijk genieten jullie nog van de verhalen, want ik vind het erg leuk om reacties te krijgen. Het is af en toe moeilijk om terug te reageren, maar ik ben er echt blij mee. Dus blijf reageren.
Tot slot staan er voor de liefhebbers weer foto's op mijn hyves (incl 3 foto's van de walvis). Daarnaast nog een bonus: een kort filmpje over rijden in Nieuw Zeeland staat in hetzelfde album.
Ik hoop van jullie te horen.
groet, Richard
De sensatie is onbeschrijfelijk wanneer je er een ziet. Er zitten er een paar hier in de omgeving van Kaikoura en de Maori's die er vroeger op jaagten gebruiken nu de kennis om ze te spotten en aan touristen te laten zien. Dus op een catamaran en de zee op die aardig ruw was. Uiteindelijk bleek dat wij de laatste tour van de dag waren en dat de rest gecancelled was.
Maar goed, eerst met 45 km/h de zee op naar het gedeelte waar de zee een kilometer diep is. En dat was slechts 10 minuten varen. Daar even rondgevaren en toen snel weg, aangezien ze hem gespot hadden. Het dek op toen we er waren. Vanaf het bootje zie je alleen een klein deel van de walvis en je ziet hem ademenen. Maar toch is het speciaal, vooral wanneer ze duiken en de staart mooi naar boven komt. Heb daar 2 hele mooie foto's kunnen maken.
Nu begrijp ik de woede van Greenpeace ook veel beter. Het zijn hele mooie zoogdieren, ook al waren deze nog klein (slechts 18 meter). En aangezien de populatie al zo bedreigt wordt is het van belang dat Japan zo snel mogelijk stopt met haar vangsten. Gelukkig zijn Australie en Nieuw Zeeland de diplomatieke druk steeds meer aan het verhogen en hopelijk heeft dat snel effect (ik ga nog net niet vloeken Jesse ;))
Voor de rest was het "van de krekel in de zandvlieg, maar toch wel leuke week"-week. Wat bedoel ik hiermee?
Ik was eerst gaan wandelen in de Aororo Goldfields, waar ze (je raadt het al) ooit goud hebben gewonnen. Ik hoorde al dat er veel krekels zaten, maar ik had niet verwacht dat ze continue op mij in zouden vliegen wanneer je langs ze liep. Werkelijk een hel was het en ik was blij dat ik weer terug bij de auto was.
De dag daarna richting de Nelson Lakes gereden. De eerste vraag daar: heb je insectafweermiddel bij je? Gelukkig wel, want de zandvliegen zaten overal. De beet op zich is niet het probleem, maar de jeuk 20 minuten later. Erg, erg, een erge muggenbeet valt er in het niets bij (ik kijk nu al uit naar Milford Sound, waar de meest aggressieve zitten). Maar wel een geweldig mooie wandeling rondom Lake Rotoiti gemaakt (8 uur).
En toen langzaam afzakken naar Hammer Springs. Onderweg 2 Duitsers opgepikt die stonden te liften. Zij bleek een proffesionele fotografe te zijn en heb ik dus mijn camera aan haar gegeven. En terwijl ik reed, hing zij soms half uit de auto om foto's te maken. Moet een grappig gezicht zijn geweest voor de andere weggebruikers.
In Hammer Springs ben ik wezen mountainbiken (incl 2 lekke banden en slechts voor 1 reparatie, grrrr) en aan het einde van de middag weer heerlijk naar het spa om te ontspannen. Heerlijk zo relaxen.
Hopelijk genieten jullie nog van de verhalen, want ik vind het erg leuk om reacties te krijgen. Het is af en toe moeilijk om terug te reageren, maar ik ben er echt blij mee. Dus blijf reageren.
Tot slot staan er voor de liefhebbers weer foto's op mijn hyves (incl 3 foto's van de walvis). Daarnaast nog een bonus: een kort filmpje over rijden in Nieuw Zeeland staat in hetzelfde album.
Ik hoop van jullie te horen.
groet, Richard
-
08 Februari 2008 - 07:51
Jose:
Hee Rich! Leuk om te lezen dat je er enorm van geniet (behalve van die sprinkhanen dan! ;-)) Ook de foto's zijn super mooi.. vooral die zeehond hahah!
Baal je dr van om weer terug naar Nederland te moeten komen? Hoewel je natuurlijk Kitty onwijs mist!!
Tot snel! Dikke Kus -
08 Februari 2008 - 09:50
Jesse:
Hey Richard,
Ik ben blij dat je de rust zelf weet te blijven en niet vervalt in een ongelofelijk geraas en getier ;p (dat doe ik wel voor je) -
08 Februari 2008 - 11:13
Pierre:
Terecht dat je je kwaad maakt over zulke praktijken. Het is een pijnlijke schaduwzijde van de consumptiemaatschappij.
Gelukkig dat je nog kan genieten van andere dingen. Heel veel plezier nog!! -
09 Februari 2008 - 08:41
Kitty:
Hey schat,
Wat klinkt dat gaaf, walvissen bekijken bedoel ik dan. De foto's zijn ook erg mooi geworden. Kan niet wachten op die filmpjes van je!
Geniet lekker de komende dagen!
Knuffel, Kitty
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
