De slagroomtrein op de taart
Door: Richard
Blijf op de hoogte en volg Richard
19 Maart 2008 | Nieuw Zeeland, Auckland
2 dagen treinen door een geweldig landschap. Hoe mooi kan een reis eindigen? Zo dus.
Maandagochtend om half 6 opgestaan, opgepikt door een busje en om 7 uur vertrekt de trein. Nog half slaperig zit ik daar, maar een jengelend kind tegenover mij maakt mij wel wakker, waardoor ik de zonsopkomst mooi heb kunnen zien. En zo verlaat je langzaam Christchurch, kom je door wat sub-urbs en ga je langzaam richting het noorden waar je verschillende gletsjer-rivieren oversteekt. Dus heel veel stenen en zeer helder blauw water gaat er onder de brug door.
Weer wat verder kom je door de heuvels heen. Allemaal lichtbruin door de droogte. Daar zig zag je doorheen en je vraagt je af wanneer de kust nu komt. En toen kwam hij. De prachtige blauwe Stille Oceaan, met de mooie stranden, prachtige rotsen direct aan de zee. Heerlijk op het buitenplatform staan met de wind door je haren en de dolfijnen die in de zee aan het spelen zijn.
Zo kom je langs Kaikoura en blijf je nog langs de zee gaan, maar op een gegeven zwaai je toch af en wordt het nog droger. Dan kom je in de Marlborough wijn regio. En daar was het dus echt kaal op de wijngaarden na die netjes waren gelijnd met elkaar. En dan zie je langzaam de Marlborough Sounds in de verte en nog meer naar rechts zie je het noordereiland. We moesten de ferry halen, maar we hadden al een uur vertraging. Dus snel rennen en ze hadden de ferry nog heel even op ons laten wachten. Het schip op en lekker rustig de oversteek gemaakt die nu beter te doen was dan die toch van 23 januari met de cycloon. 's Avonds in Wellington nog lekkere vegetarische laksa gegeten en op tijd mijn bedje in.
Want de volgende ochtend moest ik er weer op tijd uit. Gelukkig zat mijn hostel tegenover het treinstation en was het slechts 2 minuten wandelen. Kopje koffie gehaald en de trein in. Wellington uit, door een paar tunnels en dan langs de Kapiti Coast. Daar rij je echt vlak langs de Tasman Zee. Het enige wat de rails scheidt van de zee is State Highway 1.
Weer verder en zo kom je langzaam richting Palmerston North, maar eerst zie je weer wat diepe valleien en mooie stroompjes water omringt door groen. Toch is dat gebied ook weer vrij droog en op sommige punten zie je dat er kleine brandjes zijn geweest, waarschijnlijk door de remmen van treinen.
Langzaam ga je richting het Central Plateau en Mt. Ruapehu zie je in de verte verschijnen. Langzaam komen ook Mt. Doom en Mt. Tongariro in beeld en dan rij je er redelijk dicht langs en over een brug waar iets van 80 jaar geleden een groot treinongeluk is gebeurd doordat een lahar de brug wegsloeg een minuut voordat de trein daar kwam.
Nog wat diepe valleien die je overgaat via hoge bruggen en dan een stop in National Park. De sneeuw die aan zuid-zijde nog ligt is helemaal weg aan de noordzijde van Ruapehu. Dat merk je ook wel aan de zon en de hitte. Dus maar even een biertje gedronken met een Australier.
Weer verder door de King Country wat allemaal erg droog is, door naar Hamilton, Pukekohe en tot slot naar Auckland waar ik om 8 uur aankwam met een vertraging van een half uur.
Zo komt een vakantie tot zijn einde. Morgen vertrek ik om half 3 's middags (NZ-tijd) naar Kuala Lumpur, vanwaar ik om 23.25 lokale tijd weer met de KLM naar NL vlieg.
Ik heb genoten, maar het is mooi geweest. Ik wil weer naar Nederland. Weer mijn familie en vrienden zien en tenminste weer iets nuttigs doen. Het op mijn gat zitten ben ik inmiddels zat. Willen jullie mij alleen een plezier doen? Mooi weer bestellen als ik aankom, dat ik de traditie van weer uit Nieuw Zeeland hier kan doorzetten.
Tot vrijdagochtend 5.30. Dan sta ik weer met beide voeten op de Nederlandse grond.
Richard
Maandagochtend om half 6 opgestaan, opgepikt door een busje en om 7 uur vertrekt de trein. Nog half slaperig zit ik daar, maar een jengelend kind tegenover mij maakt mij wel wakker, waardoor ik de zonsopkomst mooi heb kunnen zien. En zo verlaat je langzaam Christchurch, kom je door wat sub-urbs en ga je langzaam richting het noorden waar je verschillende gletsjer-rivieren oversteekt. Dus heel veel stenen en zeer helder blauw water gaat er onder de brug door.
Weer wat verder kom je door de heuvels heen. Allemaal lichtbruin door de droogte. Daar zig zag je doorheen en je vraagt je af wanneer de kust nu komt. En toen kwam hij. De prachtige blauwe Stille Oceaan, met de mooie stranden, prachtige rotsen direct aan de zee. Heerlijk op het buitenplatform staan met de wind door je haren en de dolfijnen die in de zee aan het spelen zijn.
Zo kom je langs Kaikoura en blijf je nog langs de zee gaan, maar op een gegeven zwaai je toch af en wordt het nog droger. Dan kom je in de Marlborough wijn regio. En daar was het dus echt kaal op de wijngaarden na die netjes waren gelijnd met elkaar. En dan zie je langzaam de Marlborough Sounds in de verte en nog meer naar rechts zie je het noordereiland. We moesten de ferry halen, maar we hadden al een uur vertraging. Dus snel rennen en ze hadden de ferry nog heel even op ons laten wachten. Het schip op en lekker rustig de oversteek gemaakt die nu beter te doen was dan die toch van 23 januari met de cycloon. 's Avonds in Wellington nog lekkere vegetarische laksa gegeten en op tijd mijn bedje in.
Want de volgende ochtend moest ik er weer op tijd uit. Gelukkig zat mijn hostel tegenover het treinstation en was het slechts 2 minuten wandelen. Kopje koffie gehaald en de trein in. Wellington uit, door een paar tunnels en dan langs de Kapiti Coast. Daar rij je echt vlak langs de Tasman Zee. Het enige wat de rails scheidt van de zee is State Highway 1.
Weer verder en zo kom je langzaam richting Palmerston North, maar eerst zie je weer wat diepe valleien en mooie stroompjes water omringt door groen. Toch is dat gebied ook weer vrij droog en op sommige punten zie je dat er kleine brandjes zijn geweest, waarschijnlijk door de remmen van treinen.
Langzaam ga je richting het Central Plateau en Mt. Ruapehu zie je in de verte verschijnen. Langzaam komen ook Mt. Doom en Mt. Tongariro in beeld en dan rij je er redelijk dicht langs en over een brug waar iets van 80 jaar geleden een groot treinongeluk is gebeurd doordat een lahar de brug wegsloeg een minuut voordat de trein daar kwam.
Nog wat diepe valleien die je overgaat via hoge bruggen en dan een stop in National Park. De sneeuw die aan zuid-zijde nog ligt is helemaal weg aan de noordzijde van Ruapehu. Dat merk je ook wel aan de zon en de hitte. Dus maar even een biertje gedronken met een Australier.
Weer verder door de King Country wat allemaal erg droog is, door naar Hamilton, Pukekohe en tot slot naar Auckland waar ik om 8 uur aankwam met een vertraging van een half uur.
Zo komt een vakantie tot zijn einde. Morgen vertrek ik om half 3 's middags (NZ-tijd) naar Kuala Lumpur, vanwaar ik om 23.25 lokale tijd weer met de KLM naar NL vlieg.
Ik heb genoten, maar het is mooi geweest. Ik wil weer naar Nederland. Weer mijn familie en vrienden zien en tenminste weer iets nuttigs doen. Het op mijn gat zitten ben ik inmiddels zat. Willen jullie mij alleen een plezier doen? Mooi weer bestellen als ik aankom, dat ik de traditie van weer uit Nieuw Zeeland hier kan doorzetten.
Tot vrijdagochtend 5.30. Dan sta ik weer met beide voeten op de Nederlandse grond.
Richard
-
18 Maart 2008 - 22:41
Lia:
Het weer is wel besteld maar ik ben bang dat ze niet luisteren. Ik wil graag die beide voeten op Nederlandse grond zien.
xxx -
18 Maart 2008 - 22:43
Mec:
Have a safe flight mate! -
19 Maart 2008 - 05:56
Gijs:
Tsja dat weer.. Dat is waarschijnlijk de honden nog niet eens gegeven.. maar goed!
Was leuk om je weer eens echt te spreken gisteravond, enne.. fijn dat je weer terug komt! Hoop dat je een leuke vlucht hebt (voor zover vliegen leuk is, ik bedoel.. 24 uur op je krent in een stalen buis is ook niet alles..)
Ik zie je snel weer, enne.. houdoe!
Gijs
p.s. Sorry man.. van NAC.. ik baal net zo hard als jij.. echt waar..! -
19 Maart 2008 - 11:15
Joep:
Goeie reis Richard! -
19 Maart 2008 - 11:38
Tonie:
je laatste blog alweer, gaat snel in eens.
zoals mam al zei, het weer is besteld.
Nu is het hier in Grun lekker weer, maar weet niet hoe het vrijdag zal zijn.
Tot vrijdag!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
dikke knuffel en kus -
19 Maart 2008 - 17:50
Jos:
Hoi Richard,
Ik wens je een heel goede vlucht naar hier. Hoop je gauw weer te zien. Geniet nog van de laatste momenten daar.
Groetjes van Jos (je schoonmama :))
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
